Month: December 2023

Մասնակիցներ` 4֊5֊րդ դասարանցիներ

Ժամանակահատվածը` դեկտեմբերի 12֊20

Նպատակը` առաջին ուսումնական շրջանի ամփոփում

Ընթացքը`

1.Բլոգում տեղադրել բնագիտության բաժնի հղումը

2.Առանձնացնել այն նախագծերը, որին մասնակցել ես, ինչ կուզենայիր ավելացնել։
չունեմ

3.Տեղադրիր այն ուսումնական նյութերի հղումները, որոնց առաջադրանքները կատարել ես։
չունեմ

4. Գործնական պարապմունքներից որին ես մասնակցել և ինչ ես սովորել։
ես մասնակցել եմ մանրադիտակին

5. Քանի ֆլեշմոբի ես մասնակցել
4 ֆլեշմոբը

1. Հաշվի՛ր արտահայտության արժեքը՝  

326‧12 

		x	3	2	6
				1	2
		+	6	5	2
		3	2	6
		3	9	1	2

466·24 

		x	4	6	6
				2	4
	+	1	8	6	4
		9	3	2
	1	1	1	8	4

865·531 

			x	8	6	5
				5	3	1
	+			8	6	5
		2	4	9	5
	4	3	2	5
	4	5	8	3	1	5

205·510 

		x	2	0	5
	+		5	1	0
			2	5
	1	1
	1	1	7	6	0

4267‧142 

	x	4	2	6	7
	+		1	4	2
		8	5	3	4
1	7	0	6	8
4	2	6	7
6	0	5	9	1	4

428·204 

		x	4	2	8
			2	0	4
	+	1	7	2	2
		8	5	6
	1	0	2	8	2

452·420 

		x	4	5	2
			4	2	0
+		9	0	4
1	7	0	8
1	7	9	8	4

   2056‧25 

		x	2	0	5	6
					2	5
	+	1	0	2	8	0
		4	1	1	2
		5	1	4	0	0

5612‧532 

		x	5	6	1	2
				5	3	2
		1	1	2	2	4
	1	6	8	3	6

6024‧62 

			6	0	2	4
					6	2
		+	1	2	4	8
	3	6	1	4	4
	3	6	2	6	8	8

1561‧204 

	x	1	5	6	1
			2	0	4
	+	6	2	4	4
3	1	2	2
3	1	8	4	4	4

1. Դուրս գրի՛ր անծանոթ բառերը և բացատրի՛ր:
   Գիրուկ- չափավոր գիրություն ունեցող
   
2. Մանուշակագույնով ընդգծված բառերի հականիշները գրի՛ր: Կարդա՛ և տե՛ս, թե ինչպես փոխվեց միտքը:
   
   թեթև – ծանր
   սովորական – անսովոր
   գիրուկ – նիհար
   ապրում էր – մեռած էր
   չէր սիրում – սիրում էր
   կանգնեց – նստեց
   ցուրտ – տաք
   տխուր – ուրախ
   վերադառնան – մեկնեն
   
3. Դուրս գրի՛ր քեզ ամենից դուր եկած բառակապակցությունները:
   
4. Կարմիրով ընդգծի՛ր բարդ բառերը:
   
5. Կապույտով ընդգծված նախադասության ենթական ու ստորոգյալը առանձնացրո՛ւ:
   Մի ծառ կանգնած էր այգում։
6. Կանչով ընդգծված նախադասությունը ընդարձակի՛ր:
   Ծառի կողքին մի տնակ կար:
   Անտառի մեծ կանաչ ծառի կողքին մի կարմիր տանիքով տնակ կար։
   
7. Նկարի՛ր հրաշք ծառը ու նկարդ պատճենիր այս էջում:
   
8. Եթե դու հայտնվեիր հրաշք ծառի տակ, ի՞նչ ցանկություն կպահեիր: Ձևակերպի՛ր ու գրի՛ր միտքդ:

Մի ծառ կանգնած էր այգում: Արևի շողերն ընկնում էին  նրա վրա, քամին թեթև  վազվզում էր ճյուղերի միջով, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն, ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»:

Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր:

Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում  գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին:

Մի օր նա կանգնեց կախարդական ծառի տակ ու ասաց.
-Ուզում եմ, որ  մեր թաղում ապրող բոլոր  աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա:

Հենց  նա այս բառերն ասում է, բոլոր տղաներն ու աղջիկները հայտնվում են Լուսնի վրա:

Այնտեղ ցուրտ էր ու տխուր,  փոքրիկները սկսում են լաց լինել: Բայց նրանք այնքան հեռու էին, որ մայրիկները չէին կարող լսել նրանց ձայները:

Հենց որ երեխաները հայտնվում են Լուսնի վրա, ծառի վրայի բոլոր թռչունները էլ չեն երգում:

Իսկ մի կեռնեխ նայում է պարոն Սմիթին ու ասում.
_Ես ուզում, եմ, որ բոլոր երեխաները նորից վերադառնան:

Պարոն Քեդոգան Սմիթն ասում է.

_Ուզում եմ, որ Լուսնի վրա հայտնվեն: Իսկ կեռնեխը` «Ուզում եմ, որ վերադառնան»:

Երեխաները գնալով ավելի ու ավելի են շփոթվում, չեն հասկանում, թե որտեղ են` Երկրի՞, թե՞ Լուսնի վրա:

Պարոն Սմիթը ոտքը խփեց գետնին ու ասաց. «Ուզում եմ… », բայց չհասցրեց շարունակել, որովհետև կեռնեխը շատ արագ ասաց. «Ուզում եմ, որ պարոն Սմիթը բարի դառնա»:

Եվ պարոն Սմիթը, ով հենց նոր պատրաստվում էր ասել. «Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները հայտնվեն Լուսնի վրա», հանկարծ միտքը փոխեց, քորեց գլուխն ու ասաց.
_Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները կեսօրին գան ինձ հյուր` թեյ խմելու, մենք թխվածք կուտենք ու նարնջի հյութ ու լիմոնադ կխմենք: Իսկ ես այլևս օճառ չեմ վաճառի, փոխարենը հրուշակեղենի խանութ կբացեմ,  թող բոլորն ինձ  Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթի  փոխարեն պարզապես Բիլ Սմիթ ասեն: Հեյ-հո՜, հեյ-հո՜:

Նա երեք անգամ գլուխկոնծի տվեց, իսկ ծառի վրայի թռչունները նորից սկսեցին երգել:

Արևը շողում էր, քամին կամացուկ վազվզում էր ծառի ճյուղերի մեջ, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն, ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»:

Զմրուխտ  գարունն  էր  հյուր  եկել  բնությանը:  Այգում  ու  անտառներում քաղցրահնչյուն  երգում  էին  թռչունները:  Արևը  իր  ջերմ  ժպիտով  ողջունում  էր  նորաբաց  բողբոջներին:  Բնությունը  զարթոնք  էր  ապրում: Ծեր  այգեպանն  իր  այգում  մի  փոքրիկ  եղևնի  տնկեց՝  հազիվ  մեկ եղևնի: Եղևնին  նման  էր  կանաչ  հանդերձ  հագած,  շփոթված  երեխայի:  Արևի  շողերը  հազիվ  էին  հասնում  նրան:  Մի  մեծ,  հզոր  բարդի  իր  ճյուղերով  փակել  էր  արևի  ճանապարհը: Եղևնին  տխրում  էր  արևի  կարոտից: Նա  բարձրահասակ  բարդու  ստվերի  տակ  իրեն  զգում  էր  խեղճ  ու  անօգնական:

Մի  օր  էլ  փոքրիկ  եղևնին  չդիմացավ  ու  սկսեց  բարձրաձայն  արտասվել:  Հպարտ  բարդին  լսեց  նրա  լացի  ձայնը  ու  հարցրեց.

-Ինչո՞ւ  ես  լաց  լինում,  այգեպանը  լացկաններին  չի  սիրում:

-Ես  լացկան  չեմ,  բայց  արևի  շողերը  ինձ  չեն  հասնում  և  ես  վախենում եմ,  որ  միշտ  փոքրիկ  կմնամ:  Իսկ  ես  այնքա ՜ն  եմ  ուզում  մեծանալ,  գեղեցիկ  ծառ  դառնալ,-ասաց  փոքրիկ  եղևնին:

Բարդին  արհամարհանքով  վերևից  քմծիծաղ  տվեց.

-Մի  քեզ  նայի՛ր, քո  թույլ  ճյուղերին:  Դու  չես  կարող  մեծանալ: Իսկ  հիմա  ինձ  նայի՛ր:  Տե՛ս,  թե  որքան  հզոր  եմ  ու  ուժեղ:  Եվ  այնքան  պիտի  բարձրանամ,  որ  ճյուղերս  երկինք  հասցնեմ:

Փոքրիկ  եղևնին  ավելի  կծկվեց  ու  ինքնամփոփ  դարձավ: Այդպես  անցավ  գարունը  և  եկավ  շոգ  ամառը:  Բարդու  սաղարթն ավելի  փարթամացավ:  Արևի   ճառագայթները  չէին  կարողանում  ճեղքել  նրա  հզոր  ճյուղերը,  որպեսզի  հասնեն  եղևնուն:  Իսկ  փոքրիկ  եղևնին  այնքա՜ն  էր  ուզում  աճել  ու  մեծանալ:

Եղևնին  կրկին  սկսեց  կամացուկ  հեծկլտալ:  Անպատկառ  բարդին  շրջվեց  և  գոռաց  նրա  վրա.

-Ի՞նչ  ես  նորից  նվնվում:

Եղևնին  լացակումած  շշնջաց.

-Խնդրում  եմ, խղճա՛  ինձ, մի  քիչ  բացի՛ր  ճյուղերդ: Թող  արևը  ինձ  էլ  հասնի:

-Այդ  էր  պակաս, որ  քեզ  նման  խղճուկի  համար  նեղացնեմ  իմ  ճյուղերին,-հոխորտաց  բարդին:

Փոքրիկ  եղևնին  ձայնը  կտրեց: Ամառն  էլ  անցավ  ու  եկավ  ոսկեհեր  աշունը: Բարդին  աշնանային  զգեստ  հագավ: Նրա  կանաչ-դեղին  տերևները  անհոգ  խաղում  էին  իրար  հետ: Բայց  ահա  խոր  աշնան  անսիրտ  քամին  պոկոտեց  բարդու  տերևներն  ու  ցաքուցրիվ  շպրտեց  դեսուդեն: Բարդին  լրիվ  մերկացավ  ու  սկսեց  դողալ:  Ալեհեր  ձմեռն  իր  ցուրտ  շնչով  սառեցրեց  ողջ  բնությունը: Բարդին  սարսռաց  ցրտից  ու  նրա  բնին  արցունքի  սառած  բյուրեղներ  երևացին: Բարդին  նայեց  փոքրիկ  եղևնուն, որ  դեռ  կանաչ  էր  ու  չէր  մրսում:

-Խնդրում  եմ, գրկի՛ր  իմ  բունը, թե  չէ  ես  կմեռնեմ  ցրտից,-հուսահատ  աղերսեց  բարդին:

-Երբ  ես   լալիս  էի, դու  ինձ  չէիր  օգնում: Երբ  ես  խնդրում  էի, դու  չէիր  լսում  իմ  ձայնը: Բայց  ես  կօգնեմ  քեզ:  Չէ՞  որ  մենք  բոլորս  մեր  մայր  բնության  զավակներն  ենք,-ասաց  եղևնին:

Փոքրիկ  եղևնու  բարի  սիրտը  լցվեց  խղճահարությամբ  և  նա  իր  մատղաշ, կանաչ  ճյուղերով  փաթաթվեց  ու  գրկեց  բարդու  սառած  բունը:

Աուդիոհեքիաթը ունկնդրի՛ր հղումով

Առաջադրանքներ

1 Բացատրի՛ր տեքստում  ընդգծված բառերը։

հանդերձ – զգեստ , հագուստ
քմծիծաղ – ծաղրանք
ինքնամփոփ – մեկուսացած
սաղարթ – տերևներ
հեծկլտալ – հեկեկալ
հոխորտաց –
զգեստ – հագուստ
Ալեհեր – պառավ
սարսռաց – մրսեց
աղերսեց – աղաչել

2․Բացատրի՛ր արտահայտությունները։ Ընդգծի՛ր փոխաբերական իմաստով արտահայտված բառակապակցությունները։

Զմրուխտ գարուն, զարթոնք ապրել, ոսկեհեր աշուն, ձայնը կտրել, ալեհեր ձմեռ, մատղաշ չյուղեր, սառած բուն։

3․․ Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր բարդուն և եղևնուն  բնորոշող արտահայտությունները։

4․ Նշված նախադասությունից դո՛ւրս գրիր հատկանիշ ցույց տվող բառերը։

Փոքրիկ  եղևնու  բարի  սիրտը  լցվեց  խղճահարությամբ  և  նա  իր  մատղաշ, կանաչ  ճյուղերով  փաթաթվեց  ու  գրկեց  բարդու  սառած  բունը:

5․ Հեքիաթից դո՛ւրս գրիր մեկական պատմողական և հարցական  նախադասություն։

6․ Համառոտիր նախադասությունները՝ թողնելով միայն գլխավոր անդամները։

Այգում  ու  անտառներում քաղցրահնչյուն  երգում  էին  թռչունները:

Արևը  իր  ջերմ  ժպիտով  ողջունում  էր  նորաբաց  բողբոջներին:

Բայց  ահա  խոր  աշնան  անսիրտ  քամին  պոկոտեց  բարդու  տերևներն  ու  ցաքուցրիվ  շպրտեց  դեսուդեն:

7 Ինչի՞ մասին է հեքիաթը, մեկնաբանի՛ր։